Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Duo Reges: constructio interrete.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Non risu potius quam oratione eiciendum? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Bork Summae mihi videtur inscitiae. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Sed potestne rerum maior esse dissensio? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quibusnam praeteritis? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos,
non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Bork: Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Bork: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Easdemne res?: Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.